Αγχωτική μεν, αλλά...νίκη

Για κάποιους το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει, για άλλους πάλι η χθεσινή εικόνα της Εθνικής Ελλάδος είναι αντικείμενο προβληματισμού. Για μένα από την άλλη, και τα δύο αυτά πράγματα χρήζουν ανάλυσης, αν και μέσα σε όλο αυτό το συνονθύλευμα σκέψεων, βρήκα και ένα θετικό στοιχείο το οποίο ελάχιστοι παρατήρησαν.
 Μπορεί το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα να κατόρθωσε χθες στην εκπνοή του αγώνα να πάρει μια πολύ σημαντική εκτός έδρας νίκη απέναντι στην ουραγό του ομίλου, Μάλτα, με τον Βασίλη Τοροσίδη να πετυχαίνει το νικητήριο γκολ στο 4ο λεπτό των καθυστερήσεων και τελευταίο της αναμέτρησης, με ωραία κεφαλιά έπειτα από εκτέλεση φάουλ του Καραγκούνη και γυριστή μπαλιά από το Μήτρογλου, ωστόσο η εμφάνιση των παικτών του Φερνάντο Σάντος ήταν εκείνο που προβλημάτισε ιδιαίτερα κοινό και δημοσιογράφους.
Οι Έλληνες Διεθνείς, δεν έδειξαν τον καλύτερό τους εαυτό και κινήθηκαν σε μέτρια επίπεδα απόδοσης με τις μοναδικές αξιόλογες ευκαιρίες να σημειώνουν στο δεύτερο ημίχρονο οι Σαλπιγγίδης(46'), Τοροσίδης(51') και Κατσουράνης(61'). Κορυφαία στιγμή για την Εθνική ήταν η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Λυμπερόπουλου στο 55', όπου η μπάλα κατέληξε στο δοκάρι της εστίας του Χάμπερ. Μελανό σημείο της βραδιάς αποτελεί η αποβολή του Σωκράτη Παπασταθόπουλου για αντικανονικό μαρκάρισμα στο 84' της αναμέτρησης, αφήνοντας την ομάδα του να αγωνιστεί για τα επόμενα 10 λεπτά με αριθμητικό μειονέκτημα.
Στον αντίποδα, το πάθος της Εθνικής και η συμβολή της τύχης κατά τη γνώμη μου ήταν αυτά που κυριάρχησαν στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού, και τα οποία έδωσαν την πολυπόθητη νίκη και τους 3 βαθμούς στην ελληνική ομάδα, φέρνοντάς την έστω και προσωρινά στην κορυφή του ομίλου της με 11 βαθμούς.  Μόλις ένα βαθμό πίσω από χώρα μας στη δεύτερη θέση βρίσκεται η Κροατία, η οποία ηττήθηκε με 1-0 από την Γεωργία του Τιμούρ Κετσπάγια. Το παιχνίδι ωστόσο της Τρίτης μεταξύ του Ισραήλ και της Γεωργίας αναμένεται να αλλάξει πολλά στον όμιλο, καθώς οι βαθμολογικές αποστάσεις είναι μηδαμινές και κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής.
 Στο εξωαγωνιστικό κομμάτι, δε θα ήθελα να μπω στη διαδικασία να συγκρίνω τον Φερνάντο Σάντος με τον προκάτοχό του Όττο Ρεχάγκελ, τακτική η οποία ακολουθήθηκε κατά κόρον τις τελευταίες ώρες, γιατί θεωρώ ότι ο κάθε προπονητής έχει τα δικά του χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει. Εκείνο ωστόσο που με προβληματίζει είναι η απουσία νέων προσώπων από την  "Κυανόλευκη". Μέχρι πότε θα συνεχίσουν να αγωνίζονται οι Καραγκούνης, Κατσουράνης, Λυμπερόπουλος και Καφές; Κατά την προσωπική μου εκτίμηση νεαροί ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές υπάρχουν- δεν είναι όλοι τους σε καμία περίπτωση ταλέντα κλάσης Λιονέλ Μέσσι- εντούτοις, για να μπορέσουν να εξελιχθούν και να συμβάλλουν τα μέγιστα και στο ελληνικό ποδόσφαιρο πρέπει να πάρουν και τις αντίστοιχες ευκαιρίες από τους συλλόγους στους οποίους αγωνίζονται. Αυτό κρίνω ότι είναι και ένα από τα προβλήματα του σύγχρονου ποδοσφαίρου.
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να σταθώ σε κάτι το οποίο με χαροποίησε ιδιαίτερα, και αυτό δεν είναι άλλο, από το γεγονός ότι το κλίμα μεταξύ των Ελλήνων παικτών δεν φάνηκε να έχει κλονιστεί από τα δυσάρεστα επεισόδια που έλάβαν χώρα στο ντέρμπι του ελληνικού πρωταθλήματος ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό στο γήπεδο Καραϊσκάκη. Χθες φάνηκε ότι οι διεθνείς άφησαν πίσω τους τις όποιες διαφορές και επικεντρώθηκαν στο παιχνίδι όντας μια δυνατή και συμπαγής μάζα. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν η συνέχεια της διοργάνωσης θα είναι η επιθυμητή και αν η Εθνική θα καταφέρει να δώσει το "παρών" στο Euro του 2012. Επόμενο ραντεβού τη Τρίτη στο γήπεδο Καραϊσκάκη και στο φιλικό με την Πολωνία.