Νταβίντ Αγκάνθο: "Πρωτόγνωρο αυτό που ζω"

(Η συνέντευξη που ακολουθεί πραγματοποιήθηκε από εμένα και πρωτοδημοσιέυτηκε στο αθλητικό ενημερωτικό σάιτ PRESSARIS.gr, στο οποίο εργάζομαι τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Στο ιστολόγιο αυτό αναρτάται ως μέρος μιας πανεπιστημιακής εργασίας μου για το μάθημα "Τεχνικές Δημοσιογραφικής Έρευνας & Συνέντευξης". Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη στην εξής διεύθυνση: http://bit.ly/VuclIv)

Είναι αδιαμφισβήτητα ο μεγάλος πρωταγωνιστής του φετινού Άρη. Είναι ο ποδοσφαιριστής που ήρθε για να «ξεκλειδώσει» την επιθετική δυστοκία και να συμβάλει τα μέγιστα στην προσπάθεια που καταβάλουν φέτος οι «κίτρινοι». Ο Νταβίντ Αγκάνθο «ανοίγει» την καρδιά του στους Έλληνες φιλάθλους, σε μια αποκαλυπτική συνέντευξη, στην οποία μας δείχνει ποιος είναι πραγματικά ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω από τη φανέλα με το νούμερο «9»!

Νταβίντ, τι ήταν αυτό που σε οδήγησε στον Άρη; Για ποιο λόγο άφησες πίσω σου το ισπανικό πρωτάθλημα;

Την προηγούμενη χρονιά είχαν ακουστεί τα εξ αμάξης σε διάφορες ομάδες και στον τύπο, όχι μόνο τον ισπανικό αλλά και τον ξένο, ότι είμαι τραυματίας, ότι δεν είμαι σε καλή φυσική κατάσταση, ότι είμαι χοντρός. Η αλήθεια είναι ότι είχα μια χρονιά γεμάτη με πάρα πολλές ατυχίες, που δεν είχαν να κάνουν με τραυματισμούς, αλλά με πάρα πολλές αρρώστιες και ιώσεις που είχα κολλήσει πέρυσι και που όλος ο κόσμος περνάει, απλά εγώ έτυχε να τις περάσω μαζεμένες.

Κάπου εκεί προέκυψε και ο Άρης;

Υπήρχε μία προσφορά από τον Άρη, μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που με πλησίασαν οι άνθρωποι του Άρη, μίλησα και με τον Πουλίδο ο οποίος μου είπε πάρα πολλά πράγματα. Όταν επικοινώνησα με τους ανθρώπους του Άρη κατάλαβα ότι υπήρχαν πάρα πολλά οικονομικά προβλήματα, αλλά και διάθεση για να κάνουν τα πράγματα σωστά. Ήταν δηλαδή αυτό το όμορφο κλίμα που με ώθησε στο να υπογράψω στον  Άρη.

Ποιος είναι ο προσωπικός σου στόχος στον φετινό Άρη;

Στόχος προσωπικός μου είναι να διασκεδάζω με το ποδόσφαιρο, αυτό είναι που θέλω να κάνω από πολύ μικρός και είμαι ευγνώμων που έχω γίνει επαγγελματίας σε αυτό το χώρο. Θέλω όταν μπαίνω στο γήπεδο να θέτω συγκεκριμένους στόχους, οι οποίοι βέβαια πρέπει να είναι ομαδικοί. Θέλω να βοηθήσω όσο το δυνατόν περισσότερο τους συμπαίκτες μου, αλλά και την ομάδα ώστε να μπορέσει να ξεπεράσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή. Γνωρίζω τον Άρη, γνωρίζω ότι είναι ένας πάρα πολύ ιστορικός σύλλογος και ότι τα προηγούμενα χρόνια είχε πάρα πολύ σημαντικές πορείες τόσο στο ελληνικό πρωτάθλημα όσο και στην Ευρώπη. Όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να διορθώσουμε καταστάσεις για να φτάσει ο Άρης στο υψηλό επίπεδο που ήταν τα προηγούμενα χρόνια.

Έχοντας περάσει από πάρα πολλά γήπεδα φέτος αγωνίζεσαι στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Πως θα χαρακτήριζες το κλίμα που δημιουργούν σε κάθε αγωνιστική οι φίλαθλοι της ομάδας;

Είναι αλήθεια πως έχω βρεθεί σε σπουδαία γήπεδα και σε μεγάλα παιχνίδια. Έχω παίξει σε «el Clasico» τόσο στο Μπερναμπέου όσο και στο Καμπ Νόου, και έχω δει γεμάτα πάρα πολλά γήπεδα της Ισπανίας. Ωστόσο, όταν ξεκίνησα τις συζητήσεις μου με τον Άρη μου είχαν πει ότι γενικά στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο το ζουν πάρα πολύ διαφορετικά, ότι ο κόσμος είναι πάρα πολύ αφοσιωμένος στην ομάδα και πως δένεται με αυτή. Ότι υπάρχει πάρα πολύ φανατισμός, γεμάτα γήπεδα, ωραία ατμόσφαιρα, και πόσο μάλλον στο γήπεδο του Άρη.

Για τον κόσμο του Άρη τι έχεις να πεις;

Οι οπαδοί του Άρη είναι από τους πιο δοτικούς στην Ελλάδα, δημιουργούν μια πάρα πολύ όμορφη ατμόσφαιρα. Ανέτρεξα στο ίντερνετ, είδα πάρα πολλές εικόνες, αλλά άλλο να βλέπεις κάτι στον υπολογιστή και άλλο να το ζεις. Δε σου κρύβω ότι και αυτό ήταν κάτι που με ώθησε στο να υπογράψω στους «κίτρινους», ήθελα να το ζήσω αυτό στο «Βικελίδης», να βιώσω μια «καυτή» ατμόσφαιρα για 90 λεπτά βλέποντας τους οπαδούς να στηρίζουν την ομάδα. Αυτό που ζω μέχρι στιγμής είναι πραγματικά πρωτόγνωρο και με κάνει να νιώθω πάρα πολύ ικανοποιημένος από την απόφασή μου να έρθω στη Θεσσαλονίκη και τον Άρη.

Αν δεν ήσουν ποδοσφαιριστής τι θα ήθελες να ήσουν;

(σ.σ. Γέλια) Δε θα ήμουν ποτέ ταυρομάχος. Οτιδήποτε άλλο στη ζωή μου θα μπορούσα να το κάνω. Αν και θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά θαρραλέο δεν μπορώ να με φανταστώ να στέκομαι μπροστά σε έναν ταύρο και να τον βλέπω να έρχεται κατά πάνω μου. Επίσης, αν και Ισπανός, έχω μια άλλη άποψη για τις ταυρομαχίες και τα δικαιώματα των ζώων. Δε θεωρώ τόσο ευχάριστο το συγκεκριμένο θέαμα. Δεν θα μπορούσα ποτέ να σκεφτώ ότι η δική μου νίκη θα φέρει το θάνατο του ζώου αυτού.

Πώς είναι ο Νταβίντ έξω από το γήπεδο;

Είμαι ένας πάρα πολύ ήσυχος άνθρωπος, φυσιολογικός θα μπορούσα να πω. Λατρεύω την οικογένειά μου και μου αρέσει να περνάω πάρα πολλές ώρες μαζί της. Τώρα που είμαι μακριά μιλάμε πάρα πολλές ώρες στο τηλέφωνο καθημερινά. Μου αρέσει να είμαι ήσυχα, στο σπίτι μου, στη δουλειά μου, στην προπόνησή μου, να βγαίνω, να πηγαίνω σινεμά. Δυστυχώς το τελευταίο εδώ στην Ελλάδα δεν μπορώ να το κάνω λόγω της γλώσσας οπότε κάθομαι σπίτι και παρακολουθώ ισπανικές ταινίες. Μου αρέσει να πηγαίνω με τους φίλους μου για φαγητό, να κάνω γενικά πράγματα που κάνουν όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι.

Κατάγεσαι από την Ισπανία, αλλά ζεις στην Ελλάδα. Πώς βιώνεις την κρίση στις δύο αυτές χώρες;

Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση που επικρατεί όχι μόνο στην Ελλάδα και την Ισπανία, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες στην Ευρώπη. Στην Ισπανία, όπως και εδώ στην Ελλάδα, υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αρχίσει και πεινάνε, άνθρωποι που δουλεύουν πλέον για 300-400 ευρώ ζώντας κάτω από το όριο της φτώχειας. Αυτό δε γίνεται να συνεχιστεί!  Πιστεύω ότι  τώρα έχει φτάσει η στιγμή που ο κόσμος πρέπει να ενωθεί, να ξεσηκωθεί και να πάρουμε όλοι μια βρεγμένη σανίδα για να αλλάξουμε αυτή  την κατάσταση. Ωστόσο, πρέπει όλοι μαζί να δούμε και τα θετικά στοιχεία της κρίσης, το ότι δηλαδή ερχόμαστε πιο κοντά, το ότι μπορούμε να αξιολογήσουμε το ποιος είναι πραγματικά κοντά μας και θέλει να μας βοηθήσει παρ’ όλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο ίδιος. Τέλος, όσον αφορά το δικό μας επάγγελμα έχουν αλλάξει και εκεί πολλά πράγματα. Στην Ισπανία τα συμβόλαια έχουν μειωθεί κατά πολύ, και απ’ ότι βλέπω το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα.

*Ευχαριστούμε τον μεταφραστή του Άρη, Αντώνη Σαριόγλου, για την πολύτιμη βοήθειά του.