Τα πάντα όλα γύρω από την στρογγυλή θεά

Το blog αυτό είχε κατασκευαστεί για τις ανάγκες του μαθήματος "Διαδικτυακή Δημοσιογραφία", και μου χάρισε το απόλυτο..."10".
Η έλευσή μου στην Ιταλία, μέσω του προγράμματος Erasmus, αναθέρμανε το ενδιαφέρον μου για το παραμελημένο μου ιστολόγιο κι έτσι αποφάσισα να μπω εκ νέου σε ρυθμούς γραφής, εκμεταλλευόμενη παράλληλα την παρουσία μου στα ιταλικά γήπεδα.

Δευτέρα 14 Μαΐου 2012

Κι όμως υπάρχουν Super-ήρωες!

"Δεν είδα ποτέ τον Superman να πετάει, αλλά είδα τον SuperPippo να σκοράρει...Οι Super-ήρωες υπάρχουν πράγματι!" ήταν ένα από τα δεκάδες πανό που κατέκλυσαν το San Siro στo σημερινό ύστατο παιχνίδι της Μίλαν κόντρα στη Νοβάρα για τη σεζόν 2011-2012.

   Η λήξη του πρωταθλήματος μπορεί να βρήκε τους rossoneri στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας με 80 βαθμούς, τέσσερις μόλις πίσω από την φετινή πρωταθλήτρια Γιουβέντους, ωστόσο η 13η Μαΐου πρόκειται να μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη όλων των milanista, αλλά και των πανταχού ανά την υφήλιο ποδοσφαιρόφιλων.
  Ως "Il giorno degli addii", ή "η μέρα των αντίο" ελληνιστί, χαρακτηρίζεται δίχως άλλο, η σημερινή για τη Μίλαν, μια και η χρονιά για το συγκρότημα του Massimiliano Allegri ολοκληρώνεται με τις μαζικές αποχωρήσεις των παικτών εκείνων που έγραψαν με ανεξίτηλο χρώμα το όνομά τους στην ιστορία του ιταλικού συλλόγου.
   Το...αδιάφορο από βαθμολογικής άποψης  2-1 του αγώνα κόντρα στην ομάδα του Piemonte, πέρασε ασφαλώς σε δεύτερη μοίρα, μια και το ενδιαφέρον όλων επικεντρώθηκε στους πέντε rossoneri ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν για έσχατη φορά με τα χρώματα της περσινής πρωταθλήτριας. Οι Filippo Inzaghi, Gennaro Gattuso, Clarence Seedorf, Gianluca Zambrotta και Alessandro Nesta αποχαιρέτισαν τους χιλιάδες φιλάθλους που έδωσαν το "παρών" στο γήπεδο παρά τις άσχημες καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν από το πρωί στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας. Gattuso, Seedorf και Zambrotta συμπεριλήφθηκαν στα αρχικά πλάνα του Allegri, ενώ οι Inzaghi και Nesta πέρασαν ως αλλαγές στη θέση των Cassano και Aquilani αντίστοιχα γνωρίζοντας την αποθέωση από τους φίλους της ομάδας.

 
Στο αγωνιστικό κομμάτι, η ομάδα του Silvio Berlusconi, δεν ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο το ματς, καθώς βρέθηκε να χάνει με 0-1 από το 20o λεπτό χάρη στο τέρμα που σημείωσε ο Garcia. Ωστόσο, με την έναρξη του δευτέρου μέρους οι rossoneri επέστρεψαν δυναμικά και κατάφεραν να φτάσουν στην ισοφάριση με τον Flamini έπειτα από εξαιρετική ασίστ του Cassano στο 56'. Το νικητήριο και άκρως εντυπωσιακό γκολ των Λομβαρδών πέτυχε εννέα λεπτά μετά την είσοδό του στον αγωνιστικό χώρο ο μεγάλος πρωταγωνιστής του παιχνιδιού Pippo Inzaghi, ο οποίος στην 300η του εμφάνιση με την "casacca del Milan" σημείωσε το παρθενικό του γκολ για τη φετινή σεζόν, και τελευταίο της πολυετούς καριέρας του. Τους τρελούς πανηγυρισμούς των συναθλητών του ακολούθησε ένα ξέσπασμα σε δάκρυα χαράς, τα οποία φανέρωσαν την αγάπη που τρέφει ο ίδιος για την ομάδα στην οποία αναδείχθηκε, καθιερώθηκε, ξεδίπλωσε το τεράστιο του ταλέντο παραδίδοντας μαθήματα ήθους και ποδοσφαιρικής τεχνικής.
   Η λήξη της αναμέτρησης, βρήκε όλους τους ποδοσφαιριστές των rossoneri, αγκαλιασμένους να ευχαριστούν τον κόσμο, ανταποκρινόμενοι στο ζεστό τους χειροκρότημα, και στη συνέχεια να στρέφονται προς τους συμπαίκτες τους με σκοπό να τους εκφράσουν το δικό τους "ευχαριστώ" για όλα όσα πρόσφεραν όχι μόνο στο σύλλογο αλλά και στους ίδιους.


 Εντούτοις, τα βλέμματα όλων επικεντρώθηκαν σε δύο βασικά πρόσωπα, στα πρόσωπα εκείνων που αγαπήθηκαν όσο λίγοι και που έγιναν δέκτες των πιο συγκινητικών μηνυμάτων για την προσφορά τους στην ομάδα. Ο λόγος φυσικά για τους Filippo Inzaghi και Gennaro Gattuso, τις σημαίες της Μίλαν, τις αδυναμίες των φιλάθλων. O Pippo έχοντας στο πλευρό του τον ανηψιό του Tommaso και ο Rino μετά των τέκνων, υπό το άκουσμα του "Milan, Milan sempre con te" είπαν το ύστατο "χαίρε" στους συμπαίκτες τους και στους φιλάθλους, οι οποίοι φυσικά τους το ανταπέδωσαν με ένα ολόθερμο και δυνατό χειροκρότημα.

 Αξιοσημείωτο μάλιστα είναι το γεγονός ότι ο μύθος που θέλει τους άντρες, να μην κλαίνε διαψεύστηκε για μία ακόμα φορά, μια και εκτός από τον Pippo αλλά και τον Gianluca, και ο σκληροτράχηλος..."Ιταλός Καραγκούνης", ξέσπασε σε λυγμούς, μην μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα χαράς και συγκίνησης που του προκάλεσε η κατανυκτική ατμόσφαιρα του San Siro.
  
Η μαζική αυτή αποχώρηση, η οποία ήρθε να προστεθεί σε αυτές των Roma και Van Bommel, αποτελεί σαφώς το τέλος μιας μεγάλης γενιάς ποδοσφαιριστών, και πλέον δημιουργεί πολλά ερωτηματικά ως προς την εύρεση των "εκλεκτών" που θα καλύψουν το κενό τους. Μάλιστα, το γεγονός αυτό, σηματοδοτεί και την ταυτόχρονη μείωση του μέσου όρου ηλικίας της ομάδας, ο οποίος εδώ και αρκετά χρόνια δεν έλεγε να κατέβει κάτω από το 30. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν οι αντικαταστάτες τους θα είναι άξιοι συνεχιστές του έργου τους, αλλά και αν το μέλλον τoυ συλλόγου, στο οποίο συγκαταλέγεται και ο νεαρός Christian Maldini, θα φέρει ξανά την Μίλαν σε τροχιά τροπαίων και κατακτήσεων.



Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Chievo-Udinese: Ciao Moro!

Είναι στιγμές που φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά. Είναι φορές που οι κόντρες, οι διαφορές, ο ανταγωνισμός και τα αντίθετα πιστεύω παύουν να ισχύουν. Είναι μερικά λεπτά που ενώνουν και φέρνουν τους ανθρώπους  πιο κοντά, προσφέροντας ένα μοναδικό θέαμα σε όλους τους (τηλε) θεατές, προβάλλοντας ταυτόχρονα το αθλητικό ιδεώδες.


  Κάτι τέτοιο συνέβη στη χθεσινή αναμέτρηση της Βερόνας μεταξύ της γηπεδούχου Chievo και της Udinese, η οποία έληξε ισόπαλη χωρίς τέρματα, για την 34η αγωνιστική του Campionato. Ο ξαφνικός θάνατος του  Piermario Morosini το περασμένο Σάββατο, που υπέστη καρδιακό επεισόδιο κατά  τη διάρκεια της αναμέτρησης της Livorno με την Pescara, αποτέλεσε σαφέστατα ένα ακόμα μεγάλο πλήγμα για τον κόσμο του ιταλικού και όχι μόνο ποδοσφαίρου. Για λίγα δευτερόλεπτα, το τραγικό αυτό γεγονός έκανε όλους τους αθλητές και τους ποδοσφαιρόφιλους μια γροθιά, μια και  κατά την επανέναρξη της αγωνιστικής δράσης, η οποία είχε προσωρινά ανασταλεί, αποφασίστηκε να τελεστεί ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του αδικοχαμένου ποδοσφαιριστή.




Το κλίμα στο στάδιο Bentegodi της Βερόνας ήταν ιδιαίτερα φορτισμένο, μια και ο 25χρονος Ιταλός ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στην ομάδα του Udine. Ο Morosini έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά  βήματα στην Atalanta και  εντάχθηκε στους "bianconeri" το 2005. Το 2006 παραχωρήθηκε ως δανεικός στη Bologna, ενώ το 2007 μετακόμισε στη Vicenza. Επιστρέφοντας στο Friuli την ίδια χρονιά αγωνίστηκε υπό μορφή δανεισμού στη Reggina, στη Padova, εκ νέου στη Vicenza, ενώ τελευταίος σταθμός στην καριέρα του υπήρξε η ομάδα του Livorno.



Οι συμπαίκτες του Moro, όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν, ήταν εμφανώς συγκινημένοι, και ιδιαίτερα ο Antonio di Natale, ο οποίος έπειτα από προσωπική πρωτοβουλία πήρε υπό την προστασία του την αδερφή του εκλιπόντος.  Το "χτύπημα" αυτό ήταν το τέταρτο κατά σειρά για την οικογένεια Morosini, η οποία έχασε διαδοχικά τη μητέρα (2001), τον πατέρα και έναν ακόμη αδερφό (2003).  Μάλιστα, ολόκληρη η κοινωνία του ιταλικού ποδοσφαίρου έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την κόρη και πλέον μοναδικό μέλος εν ζωή της οικογένειας, η οποία συγκαταλέγεται στα άτομα με ειδικές ανάγκες.


Κατά την είσοδο των δύο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο πριν την έναρξη της αναμέτρησης Chievo-Udinese, οι παίκτες των φιλοξενούμενων έκαναν την εμφάνισή τους με άσπρα μπλουζάκια, στις οποίες ήταν τυπωμένη η μορφή του αδικοχαμένου τους φίλου, ο οποίος μία εβδομάδα νωρίτερα άφησε την τελευταία του πνοή μόλις στα 25 του χρόνια.
  Στη συνέχεια, αμφότεροι οι παίκτες των δύο συλλόγων κατευθύνθηκαν στη σέντρα του γηπέδου, όπου τήρησαν ενός λεπτού σιγή σχηματίζοντας μία ανθρώπινη αλυσίσα πιασμένοι ώμο με ώμο.

Νεκρική σιγή σκέπασε σε όλο το στάδιο την ώρα που στον φωτεινό πίνακα του γηπέδου έκανε την εμφάνισή της μία φωτογραφία του 25χρονου ποδοσφαιριστή. Δέος, συγκίνηση και ανατριχίλα είναι τα συναισθήματα που προηγήθηκαν ενός δυνατού χειροκροτήματος, το οποίο "ταξίδεψε" σε όλη την ιταλική περιφέρεια αδερφοποιώντας όλους τους φίλους της στρογγυλής θεάς.

Ciao Moro, La Nord di Udine ti saluta
Αντίο Moro, "ο Βορράς" του Udine σε  (απο)χαιρετά

  Παράλληλα, ιδιαίτερο μήνυμα είχαν και τα πανό που τοποθέτησαν οι φίλαθλοι και των δύο ομάδων στις κερκίδες του γηπέδου, γεγονός που ανυψώνει τον αθλητισμό και το φίλαθλο πνεύμα καθιστώντας σαφές πως σε τέτοιες στιγμές, δεν χωρούν διαφορές και διχόνοιες. "Αντίο Moro, "ο Βορράς" του Udine σε  (απο)χαιρετά" και "Στείλε (πίσω) τον Moro"  ήταν δύο από τα μηνύματα που έστειλαν οι λιγοστοί φίλοι της Udinese, οι οποίοι ταξίδεψαν μέχρι τη Verona για να σταθούν στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας.

Chievo Verona-Udinese: 0-0

  Στον αγωνιστικό τομέα, το παιχνίδι δε φέρει δάφνες ποιότητες, αν και το τελικό 0-0 μπορούμε να πούμε ότι αδικεί τους γηπεδούχους, οι οποίοι παρατάχθηκαν κάτω από τα δοκάρια τους με το Stefano Sorrentino, γνωστό στους Έλληνες φιλάθλους από το πέρασμά του στην ΑΕΚ. Μάλιστα, στο δυναμικό της ίδιας ομάδας ανήκει ένας ακόμα πρώην "Ενωσίτης", ο Perparim Hetemaj, που αν και είχε συμπεριληφθεί στην 18άδα δεν πήρε χρόνος συμμετοχής στο χθεσινό ματς.


  Οι "gialloblù" ήταν εμφανώς καλύτεροι στο πρώτο μέρος του αγώνα, με τους "friulani" να μην κάνουν ιδιαίτερα αισθητή την παρουσία τους, προφανώς "υπνωτισμένοι" από την πίεση των αντιπάλων. Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα το γεγονός ότι οι παίκτες του Francesco Guidolin  δυσκολεύονταν ακόμα και να αλλάξουν πάσες, με την αριστερή πτέρυγα στην οποία αγωνίζονταν οι Asamoah και Armero να "μπάζει" από παντού. Στο 43' ο τερματοφύλακας Handanovic της Udinese, εξελίχθηκε σε πρωταγωνιστή της αναμέτρησης όταν "εξουδετέρωσε" το πέναλτι που εκτέλεσε ο Thereau κρατώντας το "μηδέν".

Στο δεύτερο ημίχρονο, η είσοδος του Floro Flores "ξεκλείδωσε" την άμυνα των "veronesi" και επέτρεψε στον Di Natale να δημιουργήσει προϋποθέσεις αντεπίθεσης. Το γκολ όμως δεν ήρθε ποτέ για καμία από τις δύο ομάδες, καθώς ο Di Natale στο ίστατο από τα τέσσερα λεπτά των καθυστερήσεων έχασε τεράστια ευκαιρία για να χαρίσει στην ομάδα του το "διπλό" στέλνοντας την μπάλα λίγο άουτ.


CHIEVO (4-3-2-1): Sorrentino; Frey, Dainelli, Acerbi, Dramè; Luciano (68' Sammarco), Rigoni, Bradley; Thereau, Cruzado (80' Cesar), Paloschi (87' Grandolfo)
UDINESE (3-5-2): Handanovic; Benatia, Danilo, Coda (40' Ekstrand); Basta (80' Abdi), Fernandes, Pazienza, Asamoah, Armero; Di Natale, Barreto (57' Floro Flores)