Τα πάντα όλα γύρω από την στρογγυλή θεά

Το blog αυτό είχε κατασκευαστεί για τις ανάγκες του μαθήματος "Διαδικτυακή Δημοσιογραφία", και μου χάρισε το απόλυτο..."10".
Η έλευσή μου στην Ιταλία, μέσω του προγράμματος Erasmus, αναθέρμανε το ενδιαφέρον μου για το παραμελημένο μου ιστολόγιο κι έτσι αποφάσισα να μπω εκ νέου σε ρυθμούς γραφής, εκμεταλλευόμενη παράλληλα την παρουσία μου στα ιταλικά γήπεδα.

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

Πού θα σταματήσει αυτή η Μπάρτσα;

Μόλις δύο χρόνια μετά την κατάκτηση της κορυφής το 2009 στη Ρώμη, η Μπαρτσελόνα επέστρεψε ξανά στο θρόνο της, κερδίζοντας 3-1 την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον μεγάλο ευρωπαϊκό τελικό του Γουέμπλεϊ, χάρη στα τέρματα των Πέδρο, Μέσσι και Βίγια.



Αυτή η ομάδα έχει έρθει για να πρωταγωνιστήσει, αυτός ο παίκτης έχει γεννηθεί για να γράψει ιστορία, και αυτό το τρόπαιο δεν θα μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετικά χέρια. Η Μπαρτσελόνα έχει επιστρέψει μετά από δύο χρόνια ξανά στην κορυφή της Ευρώπης, κερδίζοντας για μια ακόμα φορά την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε τελικό Champions League έπειτα από εκείνον του 2009 στην ιταλική πρωτεύουσα, και οι τρεις κατακτήσεις της κορυφής σε έξι μόλις χρόνια είναι γεγονός.
 Οι "μπλαουγκράνα" έπειτα από μία εξαιρετική εμφάνιση δικαίωσαν όλους όσους τους χαρακτήριζαν  ως αδιαφιλονίκητο φαβορί, και παίζοντας ανά διαστήματα εκπληκτικό ποδόσφαιρο κατόρθωσαν να σηκώσουν το τέταρτο τρόπαιο της ιστορίας τους(1992, 2006, 2009, 2011), με μεγάλο πρωταγωνιστή της βραδιάς, τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πλανήτη, Λιονέλ Μέσσι.
 Με τη νίκη της αυτή η ομάδα του Πέπ Γκουαρντιόλα ισοφάρισε της κατακτήσεις της Μπάγερν(1974, 1975, 1976, 2001)και του Άγιαξ(1971, 1972, 1973, 1995), ενώ βρίσκεται μία μόλις πίσω από τη Λίβερπουλ(1977, 1978, 1981, 1984, 2005), τρεις από τη Μίλαν(1963, 1969, 1989, 1990, 1994, 2003, 2007), αλλά απέχει αρκετά μέχρι να φτάσει την κορυφή στην οποία δεσπόζει η Ρεάλ που έχει αναδειχθεί εννέα φορές πρωταθλήτρια(1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1966, 1998, 2000, 2002).
 Εκτός από τους Πέδρο, Μέσσι και Βίγια που ήταν και οι σκόρερ της χθεσινής αναμέτρησης για την Μπάρτσα, αδιαμφισβήτητα πρόσωπο της βραδιάς αποτελεί ο Ερίκ Αμπιντάλ, ο οποίος μετά από την σοβαρή περιπέτεια της υγείας του, αγωνίστηκε σε όλη την διάρκεια του αγώνα. Μάλιστα κατόπιν παρότρυνσης τον συμπαικτών του ήταν αυτός που σήκωσε το πολύτιμο τρόπαιο στον ουρανό του Γουέμπλει, φορώντας παράλληλα το περιβραχιόνιο του αρχηγού που λίγο πιο πριν του είχε παραχωρήσει ο Κάρλες Πουγιόλ.


Ροή του αγώνα


Η Μάντσεστερ μπήκε δυναμικά στα πρώτα δέκα λεπτά της αναμέτρησης, όμως ο Βαλντές κατόρθωσε να εξουδετερώσει τόσο την προσπάθεια του Ρούνει, όσο και το λανθασμένο γύρισμα του Πικέ. Η Μπάρτσα αντίθετα, που άρχισε να ανεβάζει ρυθμούς σταδιακά, έπειτα από μια προσπάθεια του Βίγια την οποία σταμάτησε ο Φέρντιναρντ, έφτασε πολύ κοντά στο γκολ στο 16' όταν ο Πέδρο μετά από εξαιρετική σέντρα του Τσάβι από πλεονεκτική θέση έστειλε την μπάλα μόλις άουτ. Στο 20' και 21' λεπτό οι "μπλαουγκράνα" απείλησαν εκ νέου την εστία του Φαν ντε Σαρ με το Βίγια, όμως αυτό που δεν κατάφερε να κάνει ο 29χρονος Ισπανός, το πέτυχε στο 27' ο Πέδρο, ο οποίος έπειτα από εξαιρετική ασίστ του Τσάβι, έστειλε με σουτ την μπάλα στα δίχτυα του Ολλανδού πορτιέρο "γράφοντας" το 1-0.
 Εντούτοις, το προβάδισμα της Μπάρτσα διατηρήθηκε μόνο για επτά λεπτά, καθώς στο 34' ο Γκιγκς, ο οποίος όμως βρισκόταν σε θέση οφ-σάιντ, πάσαρε στον Ρούνει που στη συνέχεια με δυνατό σουτ από το ύψος της μεγάλης περιοχής έφερε το παιχνίδι στα ίσα νικώντας τον Βαλντές(1-1). Ύστερα από δύο σημαντικές χαμένες ευκαιρίες αρχικά με τον Μέσσι(43') και εν συνεχεία με τον Ντάνι Άλβες(52'), οι Καταλανοί πήραν ξανά τα ηνία του αγώνα, όταν ο νεαρός Αργεντίνος με σουτ εκτός περιοχής πέτυχε το 2-1 για την ομάδα του, ανεβάζοντας παράλληλα το δείκτη των προσωπικών του τερμάτων στη διοργάνωση στα 12.
Το συγκρότημα του Πέπε Γκουαρντιόλα, απείλησε αρκετές φορές την αντίπαλη εστία με τον Μέσσι(62', 64', 66'), και στο 69' κατάφερε να τριπλασιάσει τα τέρματά του(3-1) με εκπληκτικό ψιλοκρεμαστό πλασέ του Βίγια το οποίο κατέληξε στο αριστερό "γάμα" του 40χρονου γκολκίπερ των "μπέμπηδων", ο οποίος χθες πραγματοποίησε το τελευταίο παιχνίδι της πολυετούς καριέρας του. Η μοναδική καλή στιγμή για τους "κόκκινους διαβόλους" στο δεύτερο μέρος ήρθε στο 85' με ένα άστοχο σουτ του Πορτογάλου Νάνι. 

 

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: Βαλντές, Ντάνι Άλβες(88' Πουγιόλ), Πικέ, Μαστσεράνο, Αμπιντάλ, Μπουσκέτς, Τσάβι, Ινιέστα, Πέδρο(92' Άφελαϊ), Μέσι, Βίγια(86' Κεϊτά).
ΜΑΝΤΣΕΣΤΕΡ Γ.: Φαν ντερ Σαρ, Φάμπιο(69' Νανί), Βίντιτς, Φέρντιναντ, Εβρά, Κάρικ(77' Σκόουλς), Γκιγκς, Βαλένσια, Παρκ, Ρούνεϊ, Χαβιέρ Ερνάντες.

*Ο 40xρονος Πεπ Γκουαρντιόλα έγινε ο νεότερος προπονητής που κατακτά για δεύτερη φορά το Champions League, ενώ ο Κάρλες Πουγιόλ, ο πρώτος, μετά τον Φρανς Μπεκενμπάουερ, που κατακτά τρεις φορές το τρόπαιο φορώντας το περιβραχιόνιο του αρχηγού.

-Μετά τη λήξη της αναμέτρησης ο προπονητής του καταλανικού συλλόγου δήλωσε μεταξύ άλλων στη Συνέντευξη Τύπου:"Αισθάνομαι προνομιούχος που προπονώ αυτή την φανταστική ομάδα. Κατακτήσαμε το τέταρτο Κύπελλο και είμαστε κοντά στη Λίβερπουλ που έχει πέντε. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Συγχαίρω επίσης την Μάντσεστερ γιατί είναι μία μεγάλη ομάδα με έναν μεγάλο προπονητή, τον διαιτητή που ήταν πολύ καλός, τους οπαδούς για τη συμπεριφορά τους και την UEFA γιατί το γήπεδο ήταν εξαιρετικό". Επιπροσθέτως, ο Γκουαρντιόλα σε ερώτηση των δημοσιογράφων για τον Λιονέλ Μέσσι απάντησε σχετικά: "Είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχω δει και ο καλύτερος που πρόκειται να δω. Έχουμε πολλούς πολύ καλούς παίκτες και μπορούμε να συναγωνιστούμε καλά, όμως αυτός μας δίνει αυτή την υψηλή ποιότητα. Ο Μέσσι είναι μοναδικός και ανεπανάληπτος. Ελπίζουμε ότι ο Λίο δεν θα βαρεθεί και ότι η ομάδα θα του δώσει τους κατάλληλους παίκτες για να τον πλαισιώσουν". Τέλος αναφορικά με την άρνηση του Πουγιόλ να σηκώσει το τρόπαιο, με σκοπό να το πράξει ο Αμπιντάλ, ο 40χρονος τεχνικός επεσήμανε: "Η κίνηση του Πουγιόλ δείχνει την ομάδα που έχουμε και την ανθρώπινη ποιότητά της.



Τα σχόλια των πρωταθλητών στο twitter:
  • Είναι απίστευτο! Άλλο ένα Champions και το τρίτο προσωπικό μου! Ευχαριστώ το θεό. Σήμερα είναι μια μέρα πολύ ξεχωριστή! Τώρα θέλω να κάνω το ίδιο με την Εθνική! (Λίο Μέσσι)

  • Πρωταθλητές Ευρώπης! Το τρίτο μου Κύπελλο Ευρώπης! Αυτό είναι απίστευτο! Πραγματικά, χίλια ευχαριστώ σε όλους! Αυτό το Champions League είναι για να το απολαύσουν όλοι! (Αντρές Ινιέστα)

  • Ο ουρανός του Λονδίνου είναι μπλαουγκράνα. Μπλαουγκράνα είναι και το χρώμα της καρδιάς μου. Είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης και εσείς είστε οι καλύτεροι οπαδοί του κόσμου. Αυτό το μετάλλιο του πρωταθλητή το αφιερώνω σε όλους τους οπαδούς μου και σε όλους εκείνους που παρέμειναν στο πλευρό μας κάθε στιγμή. Χίλια ευχαριστώ από καρδιάς! Ζήτω η Μπάρτσα! (Βίκτορ Βαλντές)
  • Ο Άμπι άξιζε όσο κανένας άλλος να σηκώσει το κύπελλο (Κάρλες Πουγιόλ)
  • Στην κορυφή!!! Πρωταθλητές!!! Όλη η Βαρκελώνη στους δρόμους! Σας θέλω εκεί! Τώρα αρχίζει η γιορτή! Πολλή γιορτή! Είμαστε πρωταθλητές...! (Ζεράρντ Πικέ)

Μάλιστα δεν έλειψαν και τα σχόλια κοντινών τους προσώπων, όπως της συντρόφου του Πικέ, Σακίρα η οποία έγραψε σχετικά: "Πρωταθλητές! Σήμερα μας έδωσαν μια τεράστια χαρά! Ζήτω η Μπάρτσα! Και τώρα αναμένουμε την γιορτή που έρχεται!". Παράλληλα, και ο Σεσκ Φάμπρεγας, έσπευσε να συγχαρεί τους φίλους και συμπαίκτες τους στην Εθνική Ισπανίας, οι οποίοι θέλουν διακαώς να επιστρέψει στην καταλανική πρωτεύουσα ως παίκτης ξανά της Μπαρτσελόνα.


Πηγές: http://twitter.com
          http://bit.ly/lMClVF






























Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Arrivederci Milan!

Το Campionatο έχει μόλις ολοκληρωθεί και η Μίλαν έχει επιστρέψει ξανά στο θρόνο, κατακτώντας το 18ο πρωτάθλημα στην ιστορία της. Μια είναι όμως η είδηση που μονοπωλεί το ενδιαφέρον όλων των "ροσσονέρι" φιλάθλων: "Ο Αντρέα Πίρλο αποτελεί παρελθόν από την ομάδα".


Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής της "σκουάντρα ατζούρα", ύστερα από 10 χρόνια παραμονής στην Μίλαν, και μία μόλις μέρα πριν κλείσει τα 32α γενέθλιά του προέβη στις 18 Μαϊου στην εξής δήλωση: "Βρίσκομαι εδώ για να σας αποχαιρετήσω. Ήταν 10 αξέχαστα χρόνια αυτά που έζησα στη Μίλαν, με τη φανέλα της οποίας είναι τιμή να αγωνίζεται κανείς". Ο Πίρλο έκλεισε τη συνέντευξη του δηλώνοντας ότι δεν έχει έρθει σε επαφές με τη γηραιά κυρία του ιταλικού ποδοσφαίρου, Γιουβέντους, ωστόσο σύμφωνα με τον ιταλικό τύπο ο διεθνής Ιταλός βρίσκεται λίγο πριν την υπογραφή τριετούς συμβολαίου με τους "μπιανκονέρι". 


Τα αίτια της ρήξης του 32χρονου μέσου με το συγκρότημα του Μασσιμιλιάνο Αλέγκρι μπορούμε να πούμε ότι εκτός από οικονομικά είναι και αγωνιστικά, καθώς δεδομένου ότι η Μίλαν θα αγωνίζεται στο Champios League τη νέα σεζόν, ο 43χρονος τεχνικός σκέφτεται να χρησιμοποιήσει ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα, το οποίο και θα άφηνε τον πρώτο προφανώς εκτός αρχικών πλάνων.
Μάλιστα ο ίδιος ο Αλέγκρι, στη συνέντευξη τύπου που ακολούθησε την αναμέτρηση του συλλόγου του με την Ουντινέζε, δήλωσε μεταξύ άλλων: "Σήμερα είναι το τελευταίο αντίο του Πίρλο, τον οποίο και ευχαριστούμε γι αυτά τα 10 χρόνια.Ο Αντρέα θα μείνει στην ιστορία. Όμως υπάρχουν και οι απαιτήσεις του συλλόγου, καθώς και εκείνες του ίδιου του ποδοσφαιριστή. Για τον Αντρέα ήταν μια σημαντική απόφαση, το ίδιο και για την ομάδα. Η Γιουβέντους έκανε μια τεράστια αγορά".



Ο Αντρέα Πίρλο γεννήθηκε στις 19 Μαϊου του 1979 στην πόλη Φλέρο στην επαρχία της Λομβαρδίας, ενώ πρώτος σταθμός στην καριέρα του είναι η Μπρέσια, με την οποία το 1995 πραγματοποίησε το ποδοσφαιρικό του ντεμπούτο κόντρα στην Ρετζίνα. Τρία χρόνια αργότερα μετακόμισε στο Μιλάνο υπογράφοντας συμβόλαιο συνεργασίας με την Ίντερ έως και το 2001. Την πρώτη του χρονιά στους "νερατζούρι" είχε 18 συμμετοχές, όμως οι συνεχείς αλλαγές προπονητών τον οδήγησαν εκτός αγωνιστικών πλάνων, με συνέπεια να παραχωρηθεί ως δανεικός αρχικά στην Ρετζίνα(1999-2000) και στη συνέχεια εκ νέου στην Μπρέσια(2001). Το καλοκαίρι του 2001 ήταν αδιαμφισβήτητα η τυχερή του χρονιά, καθώς η Μίλαν του "χτύπησε" την πόρτα και προέβη στην αγορά του από την συμπολίτισσά της έναντι 18 εκατομμυρίων ευρώ. Ο Πίρλο πραγματοποίησε 377 συμμετοχές με τη φανέλα των "ροσσονέρι", πέτυχε 44 τέρματα, ενώ κατέκτησε δύο Πρωταθλήματα Ιταλίας(2004, 2011), ένα Κύπελλο Ιταλίας(2003), ένα Σουπερκόπα Ιταλίας(2004), δύο Champios League(2003, 2007), δύο Uefa Super Cup(2007), και ένα FIFA Club World Cup(2007). Η τελευταία του εμφάνιση με τους Μιλανέζους πραγματοποιήθηκε στις 14 Μαϊου στο Σαν Σίρο, κόντρα στην Κάλιαρι, παιχνίδι το οποίο οι γηπεδούχοι κέρδισαν με 4-1.
Παράλληλα ο "μαέστρος των φάουλ", όπως έχει χαρακτηριστεί, εκπροσωπεί την Εθνική Ιταλίας από το 2002 έχοντας 72 συμμετοχές και εννέα γκολ στο ενεργητικό του. Με τους "ατζούρι" έχει κατακτήσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων κάτω των 21(2000), ένα χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας το 2004, ενώ κορυφαία στιγμή της καριέρας του είναι δίχως άλλο η κατάκτηση του Παγκόσμιο Κυπέλλου το 2006 στα πέναλτι κόντρα στη Γαλλία, αναμέτρηση στην οποία ανακυρήχθηκε και ως "Man of the match".




Πηγές: -http://bit.ly/lE0PNS
         -http://bit.ly/m4kofM
         -http://bit.ly/jkjQpC

Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

FAL-ca(O)mpeões



Ένας κούκος δε φέρνει πάντα την άνοιξη, αλλά ένας Φαλκάο σίγουρα μπορεί να κάνει τη διαφορά. Κάτι τέτοιο αποδείχτηκε περίτρανα και στο χθεσινό τελικό του Europa League, όπου ο Κολομβιανός άσσος χάρη στο 17ο γκολ που σημείωσε στη φετινή διοργάνωση χρίστηκε εκτός από πρώτος σκόρερ του θεσμού και πρωταθλητής, οδηγώντας την Πόρτο στην κατάκτηση του τέταρτου ευρωπαϊκού τίτλου στην ιστορία της.


 Μετά τη στέψη της ως Κυπελλούχος το 2003 με τον Ζοζέ Μουρίνιο στο "τιμόνι", η πρωταθλήτρια Πορτογαλίας, Πόρτο, με τον Αντρέ Βίλας-Μπόας πλέον στον πάγκο της, κατόρθωσε να διπλασιάσει τα τρόπαιά της στο συγκεκριμένο θεσμό, κερδίζοντας στον μεγάλο τελικό-πορτογαλικό "εμφύλιο", την Μπράγκα με 1-0 χάρη στο τέρμα του Φαλκάο στο 44ο λεπτό της αναμέτρησης. Μάλιστα, οι "δράκοι" με την νίκη τους αυτή έφτασαν στην επίτευξη του εκπληκτικού "τέσσερα στα τέσσερα" σε τελικούς ευρωπαϊκών διοργανώσεων, καθώς εκτός από της δύο συμμετοχές-κατακτήσεις του Κυπέλλου Uefa/Europa League, έχουν ακόμη δύο παρουσίες σε τελικό του Champions League με ισάριθμες κατακτήσεις(1987, 2004).
 Η ομάδα του Βίλας-Μπόας ήταν κυρίαρχη σε όλη την διάρκεια του αγώνα, ωστόσο η Μπράγκα ήταν αυτή που σημείωσε την πρώτη αξιόλογη ευκαιρία. Μόλις στο 4΄ο Κουστόντιο με σουτ στην κίνηση έστειλε την μπάλα δίπλα από την εστία του Έλτον, ενώ η απάντηση για την Πόρτο ήρθε τρία λεπτά αργότερα με πλασέ του Χουλκ το οποίο κατέληξε άουτ.

  Η συνέχεια του ημιχρόνου δεν είχε να προσφέρει πληθώρα ευκαιριών, αλλά εκεί που όλα έδειχναν ότι οι δύο ομάδες θα επέστρεφαν στα αποδυτήρια για την ανάπαυλα διατηρώντας το "μηδέν", ο Ρανταμέλ Φαλκάο στο 44' μετά από εξαιρετική σέντρα του Γκουαρίν και με εκπληκτική γυριστή κεφαλιά έστειλε την μπάλα στη δεξιά γωνία του Αρτούρ "γράφοντας" το 1-0 για τους "πορτίστας".  

 Με την έναρξη του δευτέρου μέρους το συγκρότημα του Ντομίνγκος Πασιένσια στο 46' έφτασε πολύ κοντά στην ισοφάριση με τον Μοσορό που βγήκε μόνος απέναντι στον Έλτον, όμως ο Βραζιλιάνος πορτιέρο κατάφερε να αποκρούσει την τελευταία στιγμή με τα πόδια. Οι δύο ομάδες στην εξέλιξη του παιχνιδιού δεν απείλησαν ιδιαίτερα τα αντίπαλα δίχτυα, με αποτέλεσμα η Πόρτο να φτάσει στην κατάκτηση του πολυπόθητου τροπαίου με μοναδικό γκολ της αναμέτρησης αυτό του 25χρονου Κολομβιανού στο 44'.

ΠΟΡΤΟ: Έλτον, Σαπουνάρου, Ρολάντο, Οταμέντι, Άλβαρο Περέιρα, Φερνάντο, Γκουαρίν (73' Μπελούστσι), Ζοάο Μοουτίνιο, Χουλκ, Βαρέλα (79' Χάμες Ροντρίγκες), Φαλκάο
ΜΠΡΑΓΚΑ: Αρτούρ, Μιγκέλ Γκαρσία, Παουλάο, Αλμπέρτο Ροντρίγκες (46' Κακά), Σίλβιο, Κουστόντιο, Βαντίνιο, Ούγκο Βιάνα (46' Μοσορό), Άλαν, Πάουλο Σέζαρ, Λίμα (66' Μεγιόνγκ Ζε)
 
 Ολοκληρώνοντας, αξίζει να επισημάνουμε ότι ο Αντρέ Βίλας-Μπόας που οδεύει στα χνάρια του Ζοζέ Μουρίνιο, δεδομένου ότι επιδιώκει να οδηγήσει και αυτός με τη σειρά του την Πόρτο στην κατάκτηση του Champions League την προσεχή σεζόν, έγινε ο νεότερος προπονητής στην ιστορία που κατακτά ευρωπαϊκό τίτλο, όντας μόλις 33 χρονών.









Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Το Μάντσεστερ είχε την τιμητική του

Τα γιορτινά της φόρεσε η πόλη του Μάντσεστερ το περασμένο Σάββατο, καθώς οι δύο μεγάλες ομάδες της πόλης, Μάντσεστερ Σίτι και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, είχαν το δικό τους λόγο για να ξεσπάσουν σε ξέφρενους πανηγυρισμούς. Η Σίτι αρχικά, κατόρθωσε μετά από 35 χρόνια "ξηρασίας" να επιστρέψει στους τίτλους, κατακτώντας το πέμπτο Κύπελλο Αγγλίας στην ιστορία της, έχοντας επιβληθεί με 1-0 επί της Στόουκ. Στον αντίποδα, η ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, που φιλοξενήθηκε στην έδρα της Μπλάκμπερν, απέσπασε, αν και βρέθηκε πίσω στο σκορ, το βαθμό της ισοπαλίας(1-1) και στέφθηκε μία αγωνιστική πριν τη λήξη της σεζόν πρωταθλήτρια Αγγλίας για 19η φορά στην ιστορία της.



Μπορεί η Σίτι να παρέμεινε για 35 ολόκληρα χρόνια δίχως να πανηγυρίσει την κατάκτηση ενός τροπαίου, ωστόσο η φετινή χρονιά έμελλε να είναι η τυχερή της. Μετά την πολύ καλή πορεία στο πρωτάθλημα και την εξασφάλιση του εισιτηρίου που οδηγεί στο Τσάμπιονς Λιγκ, οι "σίτιζενς" επέστρεψαν στους τίτλους κατακτώντας στο Γουέμπλει το Κύπελλο Αγγλίας με 1-0 κόντρα στην Στόουκ, που πραγματοποίησε την παρθενική της εμφάνιση σε τελικό. Το νικητήριο τέρμα για το συγκρότημα του Ρομπέρτο Μαντσίνι σημείωσε ο Γιάγια Τουρέ, στο 74' με εξαιρετικό σουτ από το ύψος του πέναλτι. Αξίζει να επισημάνουμε ότι ο πρώην άσσος του Ολυμπιακού ήταν και εκείνος που πέτυχε το "χρυσό" γκολ για την ομάδα του στον ημιτελικό κόντρα στη συμπολίτισσα Γιουνάιτεντ.


 


Το εκπληκτικό ρεκόρ των 19 πρωταθλημάτων είναι πλέον γεγονός για την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η οποία μια αγωνιστική πριν την εκπνοή του πρωταθλήματος, εξασφάλισε και μαθηματικά την πρωτιά με 77 βαθμούς, έξι μόλις μπροστά από την δεύτερη Τσέλσι. Η ομάδα του 70χρονου Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος παραμένει στο τιμόνι των "κόκκινων διαβόλων" από το Νοέμβριο του 1986, ξεπέρασε το προηγούμενο ρεκόρ των 18 κατακτήσεων που κατείχε η Λίβερπουλ, η οποία ,σημειωτέον, έχει να στεφθεί πρωταθλήτρια από το 1990. Οι "μπέμπηδες" μπορεί μεν να βρέθηκαν πίσω στο σκορ, καθώς η γηπεδούχος Μπλάκμπερν είχε πάρει το προβάδισμα στο 20' χάρη σε πλασέ του Έμερτον, αλλά ο Γουέιν Ρούνι, εκτελώντας εύστοχα το πέναλτι που κέρδισε ο Ερνάντες από τον Ρόμπινσον, ήταν αυτός που έδωσε στην ομάδα του το βαθμό της ισοπαλίας και κατά συνέπεια το 12ο πρωτάθλημα στα τελευταία 19 χρόνια. Επόμενος στόχος τους συνεπώς παραμένει η κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης στο μεγάλο τελικό της 28ης Μαϊου στο Γουέμπλει απέναντι στην Μπαρτσελόνα.

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

"Δικέφαλο" προβάδισμα


Ο ΠΑΟΚ ήταν ο μεγάλος κερδισμένος της 2ης αγωνιστικής των play-off, καθώς μετά την σημαντική εκτός έδρας νίκη που απέσπασε στο Βόλο από τον τοπικό Ολυμπιακό, και σε συνδυασμό με την ισοπαλία του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ, φιγουράρει στην πρώτη θέση της βαθμολογία με έξι βαθμούς. Ακολουθεί η "Ένωση" με πέντε, οι "πράσινοι" με τέσσερις και οι Βολιώτες με 0 βαθμούς.


  Στην αναμέτρηση του Βόλου, ο "Δικέφαλος του Βορρά" , απέσπασε ένα πολύ σημαντικό διπλό, επικρατώντας με 1-2 του Ολυμπιακού, σκορ με το οποίο είχε κερδίσει και τον Παναθηναϊκό την περασμένη αγωνιστική στην Τούμπα. Οι Θεσσαλονικείς, παρόλο που δεν έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, μια και οι γηπεδούχοι είχαν για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα την πρωτοβουλία των κινήσεων, πήραν το προβάδισμα στο σκορ χάρη στα γκολ των Βιερίνια στο 33' και Σαλπιγγίδη στο 54'. Το μόνο που κατάφεραν οι "ερυθρόλευκοι" ήταν να μειώσουν σε 1-2 με το εντυπωσιακό σουτ του Μαρτίν, έχοντας ωστόσο πληθώρα χαμένων ευκαιριών.


Στο ΟΑΚΑ από την άλλη, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ αναδείχθηκαν ισόπαλοι με 1-1, με την Ένωση να ανοίγει το σκορ με το "καλημέρα σας" χάρη στο γκολ που σημείωσε ο Λεονάρντο στο δεύτερο λεπτό της αναμέτρησης. Εντούτοις, στο 25' έπειτα από εκτέλεση φάουλ του Ζιλμπέρστο Σίλβα, οι"πράσινοι" έφεραν το παιχνίδι στα ίσια, χάρη σε αυτογκόλ του Ίσμαελ Μπλάνκο, ο οποίος αποτελεί και το πρόσωπο των ημερών. Το "τριφύλλι" που διαμαρτύρεται έντονα για την μη υπόδειξη πέναλτι στη φάση του 34' όταν ο Μανωλάς ανέτρεψε εντός περιοχής τον Σισέ, θα μπορούσαν να είχαν περάσει μπροστά στο σκορ, αλλά ο Σάχα πραγματοποιώντας μια εξαιρετική εμφάνιση κατόρθωσε να αποσοβήσει τον κίνδυνο. Οι "κιτρινόμαυροι"  στην εκπνοή της αναμέτρησης λίγο έλειψε να "παγώσουν" τους φιλάθλους των γηπεδούχων, όταν ο Καφές στο 90' με σουτ από πλεονεκτική θέση έχασε τεράστια ευκαιρία για την ΑΕΚ, με τον Τζόρβα να απομακρύνει σε κόρνερ.


Συνεπώς όπως όλα δείχνουν η δεύτερη θέση θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό στο αυριανό ντέρμπι "Δικεφάλων" του Ολυμπιακού Σταδίου, το οποίο θα διεξαχθεί κεκλεισμένων των θυρών λόγω της τιμωρίας που έχει επιβληθεί στην ΑΕΚ για τα επεισόδια του Κυπέλλου, με τους φιλοξενούμενους να έχουν σαφές πλεονέκτημα, ενώ στο άλλο παιχνίδι της αγωνιστικής ο Παναθηναϊκός θα αναμετρηθεί στην έδρα των "Αυστριακών".



 


 

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

Νίκος Χρηστίδης: "Ένα ταλέντο δεν μπορείς να το κάψεις. Η θεία δύναμη του ποδοσφαίρου θα τους σκεπάσει όλους"

  
Συνέντευξη: Ελπίδα Φαρδογιάννη
    

16 Μαρτίου 1977. Στάδιο Νίκος Γκούμας. Προημιτελικός Κυπέλλου Ουέφα: ΑΕΚ-Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς: 3-0 κανονική διάρκεια, παράταση...και πέναλτι! Ο Μίμης Παπαϊωνάννου στέλνει την μπάλα στα δίχτυα κάνοντας το 7-6 για την "Ένωση". Η τύχη πλέον της ομάδας βρίσκεται στα χέρια του Νίκου Χρηστίδη, ο οποίος είχε περάσει ως αλλαγή στη διάρκεια της παράτασης στη θέση του Λάκη Στεργιούδα. Η απόκρουσή του στο πέλαντι του Ήστον έχει κάνει άπαντες να ελπίζουν στο θαύμα της πρόκρισης. "Στάθηκα στην άκρη και περιεργάστηκα το Γουέμπ που βημάτισε προς την εστία του Χρηστίδη. Ήταν ο τελευταίος της εφιαλτικής διαδικασίας. Ο Χρηστίδης στάθηκε σοβαρά στο κέντρο της εστίας και με απίστευτη ενέργεια απέκρουσε εκπλητικά. Αυτό ήταν. Πανηγυρίσαμε σαν μικρά παιδιά" είναι τα λόγια που χρησιμοποιεί ο Μίμης Παπαϊωάννου για να περιγράψει εκείνες της μαγικές στιγμές. Η ΑΕΚ είναι στους "4" του Κυπέλλου Ουέφα χάρη στον ήρωα της βραδιάς Νίκο Χρηστίδη.

O Νίκος Χρηστίδης, γεννηθείς το 1944, ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα από τον Άρη σε ηλικία 16 ετών και ευτύχησε να ζήσει την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας το 1970. Επόμενος σταθμός της καριέρας του, και τελευταίος ήταν η ΑΕΚ, με την οποία το 1978 κατέκτησε το νταμπλ, και το 1979 για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το πρωτάθλημα. Στο διάστημα 1964-1978 υπερασπίστηκε 26 φορές τα γκολπόστ της Εθνικής Ελλάδος.

34 χρόνια μετά από εκείνη την τεράστια επιτυχία, ο μεγάλος αυτός Έλληνας τερματοφύλλακας βρίσκεται απέναντι μου. H συζήτηση ξεκινά με μια ανασκόπηση εκείνων των γεγονότων που έχουν μείνει ανεξίτηλα στη μνήμη χιλιάδων φιλάθλων. "Κάθε αθλητής έχει την προσωπική του στιγμή σ'όλη την καριέρα του, εμένα ήταν αυτή. Ήταν μια ανάσταση μετά την ταλαιπωρία που υπέστη από τον Άρη, καθώς είχα να παίξω τρία χρόνια και ξαφνικά βρέθηκα να διαχειριστώ αυτή τη μεγαλύτερη διάκριση στην ιστορία της ΑΕΚ, κάτι που με έκανε ιδιαίτερα ευτυχή. Όταν με κάλεσε ο προπονητής δεν πέρασε από το μυαλό μου τι ήταν αυτό που μου ανέθεταν, και τελικά δικαιώθηκα". Πράγματι, αν πεις κάπου "ΑΕΚ" το πρώτο που θα σου αναφέρουν είναι η Q.P.R. Αν πεις Νίκος Χρηστίδης, θα σου διηγηθούν αυτή την ιστορία, γεγονός που αποτελεί τεράστια τιμή για έναν ποδοσφαιριστή.

 Η πρώτη ερώτηση πραγματεύεται την προσέλευση του κόσμου στο γήπεδο σε σύγκριση με το τότε. Έχει αλλάξει η εικόνα των γηπέδων; Έχουν συμβάλει σε αυτό τα φαινόμενα βίας και τα διάφορα σκάνδαλα; Στα ερωτήματα αυτά ο βετεράνος πορτιέρο απαντά με σιγουριά πως το ποδόσφαιρο είναι τόσο δυνατό που ό,τι και να το κάνεις, ποτέ δε θα μπορέσεις να το σκοτώσεις. Επισημαίνει ότι όλες αυτές οι καταστάσεις υπήρχαν και θα υπάρχουν ίσως και με μεγαλύτερη ένταση, γιατί το να εκτονώνεται ο κόσμος εκεί σαφώς και εξυπηρετεί ορισμένες καταστάσεις, ενώ σημειώνει ότι για να αλλάξει η όλη κατάσταση, θα πρέπει ο κόσμος να δει το ποδόσφαιρο ως τρόπο ζωής, όπως συμβαίνει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες."Οι εποχές είναι τελείως διαφορετικές. Τότε υπήρχε ο ρομαντισμός, το συναίσθημα και η αγάπη για την ομάδα και το ποδόσφαιρο, το οποίο το βλέπαμε ως μια ιδέα. Σήμερα έχουμε να κάνουμε με εταιρίες, συστήματα, σκοπιμότητες, που οδηγούν προς μια μόνο κατεύθυνση: τη νίκη. Οι δημοσιογράφοι έχουν γίνει "πολεμικοί ανταποκριτές" και οι παίκτες αγωνιούν πώς θα γυρίσουν το βράδυ σπίτι τους σε περίπτωση ήττας".


Με αφορμή την αποχώρηση του Αντώνη Νικοπολίδη από την ενεργό δράση του ζητάω να μου κάνει ένα σχόλιο, αλλά και να μου επισημάνει τις αλλαγές που συντελέστηκαν τα τελευταία χρόνια όσον αφορά το ρόλο του τερματοφύλλακα. Μου αναφέρει ότι εδώ και 20-25 χρόνια, τα δεδομένα για τους τερματοφύλακες έχουν αλλάξει, δεδομένου ότι το ποδόσφαιρο έγινε πιο δύσκολο, πιο δυνατό και πιο καταπιεστικό λόγω των συστημάτων και της μείωσης του χρόνου και του χώρου. Θυμάται παλαιότερα ότι θεωρούσαν τους γκολκίπερ χαζούς και τρελούς, ενώ αυτό που ζητείται σήμερα είναι να είναι εγκεφαλικοί, μια και από αυτούς ξεκινούν τα πάντα. 
"Μέχρι και το '80 ο τερματοφύλακας δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από την εστία, πχ. το '60 όταν έβγαινα εκτός περιοχής οι διοικούντες του Άρη μου έλεγαν ότι αν ξαναβγώ εκτός δε θα ξαναπαίξω, και εγώ τους απαντούσα ότι θα κάνω αυτό που πιστεύω γιατί από τις 100 τέτοιες επιχειρήσεις που πραγματοποιούσα, το 95% ήταν επιτυχείς και ζήτημα να έχω δεχτεί δύο γκολ από λανθασμένη μου έξοδο. Αν το καταλαβαίνεις και το εφαρμόσεις, δεν υπάρχει φόβος. Δε ρισκάρεις. Πρέπει να το κάνεις".

Στη συνέχεια, η συζήτησή μας μεταφέρεται στο πάγιο θέμα των ημερών: "Έχει επηρεάσει τον τρόπο παιχνιδιού και την απόδοση των ομάδων η ύπαρξη αρκετών ξένων παικτών στο ρόστερ, οι οποίοι σαφώς και δε γνωρίζουν τι σημαίνει να αγωνίζεσαι για τη φανέλα και την ιστορία του συλλόγου; Η απάντησή του είναι καταφατική, καθώς εκτιμά ότι πλέον το ποδόσφαιρο με τη μορφή της εταιρίας που του έχουν προσδόσει, δεν έχει πλέον τις αρχές και τις βάσεις, και συνεπώς είναι ευάλωτο. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα μου αναφέρει την περίπτωση της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ. "Στα φετινά "el Clasico" είδαμε τη Ρεάλ των δισεκατομμυρίων ευρώ να έχει κατοχή 26-74 και τον Μουρίνιο να υποχρεώνεται να κυνηγά τον αντίπαλο. Η Μπάρτσα από την άλλη έχει παίκτες από τις ακαδημίες της, κατά ένα μεγάλο ποσοστό, και γι αυτό βρίσκεται εκεί που είναι. Φυσικά και είμαι υπέρ των Ελλήνων παικτών, ωστόσο για να μπορέσουμε να πούμε ότι οι Έλληνες είναι καλύτεροι από τους ξένους, πρέπει να τους δούμε να αγωνίζονται ώστε να καταλάβουμε και τη διαφορά. Το '70 όταν πήραμε το Κύπελλο στον Άρη, το ήμισυ των ποδοσφαιριστών ήταν γηγενείς, η πρώτη τους δηλαδή υπογραφή ήταν στον Άρη".



Ε.Φ: Πριν από λίγες μέρες παρακολουθήσαμε τη Β' ομάδα του Άρη να κατακτά την πρώτη θέση στο Πρωτάθλημα Υποδομής, ενώ παράλληλα βλέπουμε ορισμένους παίκτες της να αγωνίζονται και με τα χρώματα της Εθνικής Ελλάδος. Υπάρχει θέση για τους νέους αυτούς ποδοσφαιριστές στο βασικό σχήμα των ομάδων; Πρέπει να δοθούν ευκαιρίες στα νέα αυτά ταλέντα;

Ν.Χ: Στο ποδόσφαιρο ο καθένας έχει θέση. Το ποδόσφαιρο είναι ανοιχτό για όλους. Ο σκοπός και ο ρόλος των ακαδημιών δεν είναι όμως να κατακτούν πρωταθλήματα, αλλά να αναδεικνύουν νέα ταλέντα, τα οποία μετά τα 18 πρέπει να πάψουμε να τα αποκαλούμε έτσι και να τα ονομάζουμε "επαγγελματίες ποδοσφαιριστές". Παρακολουθώντας τον Άρη την τελευταία 10ετία ένα ταλέντο είδα μόνο, τον Αβραάμ τον Παπαδόπουλο, που και αυτός ήρθε στο σύλλογο από το Λάκωμα. Αν έβλεπα άλλον έναν τέτοιο παίκτη θα έλεγα ότι οι ακαδημίες έιναι πετυχημένες, διαφορετικά μόνο δημόσιες σχέσεις κάνουν.
Οι νέοι ποδοσφαιριστές όπως ο Φετφατζίδης και ο Νίνης που μπαίνουν αμέσως στα βαθιά πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται σωστά αυτό που τους δίνεται και να διορθώνουν σταδιακά τον εαυτό τους, γιατί διαφορετικά ζαλίζονται από το ύψος. 
Στις ακαδημίες παλιά πολλοί άνθρωποι όπως ο Κλεάνθης ο Βικελίδης στον Άρη έψαχναν και έβρισκαν ταλέντα στις γειτονιές, τώρα όμως έρχονται οι ίδιοι στις ακαδημίες πρώτα επειδή είναι φίλαθλοι της ομάδας και μετά για να παίξουν ποδόσφαιρο, Επίσης σήμερα οι γονείς αναλαμβάνουν χρέη μάνατζερ, υπερηφανεύονται για τους γιους τους, κάνουν δημόσιες σχέσεις. Αυτά είναι απαράδεκτα για το ποδόσφαιρο και ζημιώνουν τους αθλητές!


Ε.Φ: Μήπως όμως οι ομάδες "καίνε" τους παίκτες αυτούς;

Ν.Χ: Ένα ταλέντο δεν μπορείς να το κάψεις, δεν είναι δυνατόν! Το ποδόσφαιρο θα το αναδείξει από μόνο του όσες τρικλοποδιές και αν του βάλεις εσύ. Το ταλέντο επειδή έχει τη θεία δύναμη του ποδοσφαίρου θα τους σκεπάσει όλους.

Ε.Φ: Ας περάσουμε στον Άρη, την ομάδα απ' όπου ξεκινήσατε την καριέρα σας. Ο Σάκης Τσιώλης με την έλευσή του στον πάγκο των "κίτρινων" κατόρθωσε να κάνει το πέντε στα πέντε και να λύσει την επιθετική δυστοκία τους. Μπορεί ο άνθρωπος αυτός να αλλάξει τον τρόπο παιχνιδιού και να προετοιμάσει κατάλληλα την ομάδα για τη νέα σεζόν;

Ν.Χ: Καταρχάς εγώ είμαι υπέρ του Έλληνα προπονητή, και πολύ περισσότερο υπερ αυτού που έχει αγαπήσει το ποδόσφαιρο, υπερ αυτού που θέλει συνέχεια να μαθαίνει. Τέτοιος είναι και ο Τσιώλης, και είμαι υπέρ της πρόσληψής του. Αυτό που έκανε είναι μια υπέρβαση, και αυτό είναι που θα δώσει το μεγαλύτερο κίνητρο σ'αυτόν τον άνθρωπο: αναδεικνύοντας τον Άρη να αναδειχθεί και αυτός και να ξεπεράσει επίπεδο.
O Άρης δεν προσέλαβε τον Τσιώλη για να κάνει το πέντε στα πέντε. Αυτό δε λέει τίποτα. Ο Άρης πρέπει πρώτα να ιεραρχίσει τους στόχους του. Πρώτος στόχος είναι το Κύπελλο, δεύτερος η προσπάθεια για υπέρβαση, να ξεκολλήσει δηλαδή από τη μετριότητα, τη μιζέρια, το κλάμα και να ενοχλήσει τους μεγάλους. Άλλο το επιχειρώ προσπαθώντας και άλλο το να σκέφτομαι ότι θα με αδικήσουν. Τρίτος στόχος είναι η συμμετοχή και η καλή πορεία στην Ευρώπη. Αυτό θα επιτευχθεί οργανώνοντας σωστά την ομάδα και επιλέγοντας φθηνούς σχετικά ποδοσφαιριστές που όμως μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά την ομάδα. Κι αν ψάξεις σωστά στις αγορές θα βρεις οικονομικούς παίκτες, όπως ήταν τότε ο Σαβέφσκι ή ο Βαζέχα που κανείς δεν τους ήξερε όταν πρωτοήρθαν.




Ε.Φ: Κεφάλαιο ΑΕΚ. Πώς βλέπετε την τωρινή κατάσταση της ομάδας; Μπορεί η κατάκτηση του Κυπέλλου βοηθήσει στην εξομάλυνσή της;

Ν.Χ: Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ΑΕΚ είναι επικίνδυνη και η κατάκτηση του Κυπέλλου ελάχιστα μπορεί να βοηθήσει στην αλλαγή αυτού του σκηνικού.
 Το '73 θυμάμαι η ΑΕΚ προερχόταν από μια παρόμοια κατάσταση, αλλά οργανώθηκε, και ενώ τα πρώτα χρόνια δεν είχε καμία επιτυχία εν Ελλάδι, τα πήγε εξαιρετικά στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα να γίνει ό,τι έγινε με την Q.P.R, και επειδή ακριβώς στη συνέχεια υπήρξε μια συνέπεια και μια σταθερότητα το '77-'78 πήραμε το νταμπλ με 8-9 βαθμούς διαφορά. Την επόμενη χρονιά κατακτάμε εκ νέου το πρωτάθλημα και μετά αρχίζει η πτώση, καθώς ξεκινάει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και ο Μπάρλος δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει αμιγώς επαγγελματική την ΑΕΚ. Την έκανε με δανεικά από τον Ερασιτέχνη. Όταν αυτός έφυγε ξεκίνησαν κάποια άσχημα χρόνια και μετά η ομάδα ξανασηκώθηκε κατακτώντας τέσσερα πρωταθλήματα σε επτά χρόνια. Ύστερα, πάλι αρχίζουν οι ταλαιπωρίες με τους διάφορους επενδυτές που την παραφορτώνουν με χρέη για να φτάσει εδώ που βρίσκεται αυτή τη στιγμή. Κανείς δεν ξέρει τι της ξημερώνει αύριο, αλλά είμαι βέβαιος πως ό,τι και να γίνει, η ΑΕΚ δεν πρόκειται να χαθεί και θα ξανασηκωθεί, διότι υπάρχει η πίστη των φιλάθλων.
Η όλη κατάσταση μπορεί να διορθωθεί αν βρεθεί κάποιος επενδυτής που δεν θα είναι όμως όψιμος ΑΕΚτζής. Η ΑΕΚ χρειάζεται έναν επιχειρηματία που να την ξαναγυρίσει στις παλιές της δόξες, έναν επιχειρηματία που θα αποσκοπεί στο κέρδος, διότι αν είσαι συναισθηματικά δεμένος θα κάνεις και λάθη, ενώ εκείνος που σκέφτεται ψυχρά, σκέφτεται πρώτα το πως θα κερδίσει ο ίδιος, και έτσι θα έχει καλύτερη τύχη και η ομάδα.


E.Φ: Εθνική Ελλάδος. Έχετε περάσει από αυτήν ως παίκτης, ως μέλος του τεχνικού επιτελείου, αλλά και ως προπονητής στον φιλικό με την Ρωσία(0-0), όταν και ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Όττο Ρεχάγκελ. Στα δύο παιχνίδια που έδωσε η Εθνική με το Φερνάντο Σάντος στο τιμόνι της δεν είδαμε ουσιαστικές αλλαγές. Μπορεί η εικόνα αυτή να αλλάξει; Και επιπλέον, μέχρι πότε θα συνεχίσουν να αγωνίζονται στην ομάδα αυτή οι Λυμπερόπουλος, Καφές, Καραγκούνης και Κατσουράνης; Δεν υπάρχουν νεότεροι και ικανοί ποδοσφαιριστές για να τη στελεχώσουν;

Ν.Χ: Ας ξεκινήσω από το τελευταίο. Ο προπονητής εμπιστεύεται αυτούς τους παίκτες διότι από αυτούς παίρνει την εμπειρία, κάτι που μια ομάδα χρειάζεται οπωσδήποτε, για να τη συνδυάσει κατάλληλα με τον ενθουσιασμό, την ενέργεια και την ποδοσφαιρική ικανότητα. Εδώ έχουμε "ηλικιωμένους ποδοσφαιριστές" σ'ένα σημείο που έιναι το πλέον παραγωγικό για την ομάδα: το κέντρο. Μπορεί κάποιος να μου βρει μια εναλλακτική;
 Κύπελλα; Πρωταθλήματα; Ξένοι; "Με φάγανε"; Κλίκες; Γιατί ο Έλληνας να μην έχει μάθει τον τρόπο του ανταγωνισμού;
 Bέβαια, λόγω της παγκοσμιοποίησης οι ποδοσφαιριστές μεταφέρονται από τον έναν πλανήτη στον άλλο, με αποτέλεσμα οι ομάδες να δυναμώνουν και οι Εθνικές να αποδυναμώνονται, με μοναδική εξαίρεση την Εθνική Ισπανίας που το 80% της προέρχεται από την Μπαρτσελόνα.
  Ο Σάντος δεν μπορεί να ξεφύγει από τις βασικές του αρχές, αυτές που παρακολουθήσαμε και στην ΑΕΚ και στον ΠΑΟΚ, δηλαδή τα πάντα θα βγαίνουν από μια οργανωμένη αμυντική συμπεριφορά. Για να βγουν οργανωμένες επιθέσεις, που είναι το πλέον δύσκολο, πρέπει να έχεις ικανούς και να ξέρεις πώς να επωφεληθείς. Εδώ έχουμε πρόβλημα και ευτυχώς οι ομάδες δεν είναι δυνατές, όπως εκείνες της πάλαι ποτέ Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης, γιατί στα πρωταθλήματα της κάθε χώρας παίζουν ξένοι και ο χρόνος συμμετοχής των ημεδαπών ποδοσφαιριστών είναι ελάχιστος.
Άρα ο προπονητής πρέπει να προσαρμοστεί σ'αυτά τα δεδομένα, και απ' ότι βλέπω ο Σάντος έκανε μια προσπάθεια, διότι ποτέ πριν δεν έπαιξε 4-4-2. Αυτή είναι μια αλλαγή που αν δεν του καθίσει τελικά, θα ξαναγυρίσει στο δικό του πυκνό σύστημα.

Ο Νίκος Χρηστίδης σήμερα

Στο σημείο αυτό του ζητάω να μου αναφερθεί στις φιλίες που απέκτησε μέσα από το άθλημα. Εκείνος μου επισημαίνει ότι πάντα ήταν φιλικός τόσο κατά τη διάρκεια της καριέρας του, όσο και αργότερα, ενώ θεωρεί ότι είναι από τους ελάχιστους τερματοφύλλακες που ήταν πραγματικός φίλος με τους ανταγωνιστές γκολκίπερ, κάτι που δε βλέπουμε συχνά σήμερα, λόγω του μεγάλου ανταγωνισμού. Μου αναφέρει ονόματα συμπαικτών του στην ΑΕΚ, στον Άρη, στην Εθνική, αλλά και παλιών ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού με τους οποίους διατηρούσε στενή φιλία. "Είναι μεγάλη υπόθεση να σε καλούν στην κοπή πίτας παλαιμάχων π.χ του Ολυμπιακού, τη στιγμή που εγώ αγωνιζόμουν στην ΑΕΚ. Οι συγκεντρώσεις αυτές σε φέρνουν πίσω στα παλιά, βλέπεις ότι δεν έχει περάσει ο χρόνος, είναι λες και βρίσκεσαι μέσα σε ένα γήπεδο, όχι μόνο με τους αντιπάλους σου, αλλά και με τον κόσμο να σε χειροκροτεί ή να σε καυτηριάζει. Είναι σπουδαίο πράγμα να σε χαιρετά ο κόσμος στο δρόμο ακόμα και σήμερα".


H συνέντευξή μου με το Νίκο Χρηστίδη κάπου εδώ φτάνει στο τέλος της, όμως πριν ολοκληρώσουμε θέλω να του θέσω το ερώτημα που εδώ και αρκετή ώρα τρυγυρίζει μέσα στο μυαλό μου: " Έχει κάποιο παράπονο από όλα όσα έζησε στην πολυετή του καριέρα;" Η έκφρασή του απαντά αμέσως στο ερώτημά μου, αλλά περιμένω να ακούσω τι έχει ο ίδιος να μου διηγηθεί. Μου αναφέρει μια φράση που έλεγε η μητέρα του: "Να αγιάσουν τα κόκαλα του Καμπάνη που βρισκόμαστε στην ΑΕΚ", ενώ μου δηλώνει στη συνέχεια ότι χρωστάει ένα τεράστιο ευχαριστώ στο ποδόσφαιρο, γιατί το αγάπησε και το υπηρέτησε με θέρμη, σεβασμό και λατρεία. Τέλος συμπληρώνει: "Δυστυχώς δεν μπορώ να ξεχάσω τη συκοφαντική εκστρατεία, και όχι απλή κίνηση, εις βάρος μου από την τότε διοίκηση του Άρη, αλλά και από την συμπεριφορά των υπολοίπων διοικήσεων προς το πρόσωπό μου, βάζοντάς με όχι στο ψυγείο, αλλά στο βόθρο! Αλλά επειδή είμαι άνθρωπος του ποδοσφαίρου, το ποδόσφαιρο δεν με άφησε ποτέ, με έστειλε στην ΑΕΚ. Γι αυτό λέω ότι μετά από όλη αυτή την ιστορία και τη δικαίωσή μου από το Εφετίο της Θεσσαλονίκης και το Συμβούλιο Επικρατείας έπειτα από αυτή την βαριά κατηγορία, η ΑΕΚ με απεκατέστησε και κοινωνικά και ποδοσφαιρικά. Έλειπαν όμως οι γονείς μου, ο Άρης".


Ο Νίκος Χρηστίδης στην τελευταία χρονιά που αγωνίστηκε με τα χρώματα του "θεού του πολέμου", κατηγορήθηκε από τον τότε πρόεδρο του Άρη, Νίκο Καμπάνη, για δωροδοκία στον αγώνα πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό στο Χαριλάου, που έληξε 2-4 υπέρ των "ερυθρολεύκων", με αποτέλεσμα να διαγραφεί και από τον σύλλογο. Μετά από τρία χρόνια μεγάλης ταλαιπωρίας και δικαστικών αγώνων κατόρθωσε να δικαιωθεί νομικά, και η συνέχεια πλέον έμελλε να είναι γλυκιά για τον ίδιο, καθώς η ΑΕΚ του Λουκά Μπάρλου τον επέλεξε και τον οδήγησε εν συνεχεία στην προσωπική του Ανάσταση.

Κυριακή 1 Μαΐου 2011

Ξανά "Βασίλισσα " σε έναν τελικό-θέατρο παραλόγου



Επιστροφή στο θρόνο και στους τίτλους σήμανε η σημερινή νίκη της ΑΕΚ επί του Ατρομήτου με 3-0 χάρη στα γκολ των Λυμπερόπουλου, Μπαχά και Καφέ, στο 69ο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, ο οποίος της χάρισε το 14ο τρόπαιο στην ιστορία της έπειτα από εννέα χρόνια "ξηρασίας". Εντούτοις, η αναμέτρηση αυτή που μόνο γιορτή του ποδοσφαίρου θα έπρεπε κανονικά να αποτελεί, επισκιάστηκε από τα επαίσχυντα επεισόδια που δημιουργήθηκαν πριν, μετά και κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης, και τα οποία "οξύδωσαν" το στιλπνό μέταλλο του κυπέλλου.





Aρχικά, ο αγώνας που ήταν προγραμματισμένος να ξεκινήσει στις 8 και μισή, άρχισε με πεντάλεπτη καθυστέρηση εξαιτίας των επεισοδίων και των ανταλλαγών φωτοβολίδων μεταξύ των οπαδών τη στιγμή που από τα μεγάφωνα του Ολυμπιακού Σταδίου ακουγόταν ο εθνικός ύμνος της χώρας μας(!). Στα πρώτα δέκα λεπτά της αναμέτρησης δεν πραγματοποιήθηκαν αξιόλογες ευκαιρίες, ενώ ο Ατρόμητος που έδειξε να "πατάει" καλύτερα απείλησε για πρώτη φορά την εστία του Σάχα με τον Αναστασάκο στο 23'. Στο 28' η "Ένωση" κατόρθωσε να πάρει το προβάδισμα στο σκορ με καρφωτή κεφαλιά του Νίκου Λυμπερόπουλου, έπειτα από εκπληκτική σέντρα του Νάτσο Σκόκο, φάση η οποία ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων στην ομάδα του Περιστερίου, καθώς ο "Λύμπε" ήταν σε προφανή θέση οφσάιντ. Στη συνέχεια, οι "κιτρινόμαυροι" στο 37' έφτασαν πολύ κοντά στην επίτευξη ενός ακόμη τέρματος με τον Μπαχά, που είχε περάσει τέσσερα λεπτά νωρίτερα στον αγωνιστικό χώρο ως αλλαγή στη θέση του τραυματία  Σκόκο, όμως ο Ιτάνζ αποσόβησε τον κίνδυνο.
  Κατά τη διάρκεια της αποχώρησης των δύο ομάδων στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα, υπήρξε λεκτική αντιπαράθεση στη φισούνα μεταξύ των προέδρων των δύο ΠΑΕ, Γιώργου Σπανού και Σταύρου Αδαμίδη.
  Το δεύτερο ημίχρονο βρήκε το συγκρότημα του Γιώργου Δώνη να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων, φτάνοντας πολύ κοντά στην ισοφάριση, αρχικά στο 47' με κεφαλιά του Αναστασάκου έπειτα από σέντρα του Καμαρά, και στη συνέχεια στο 53' όταν η καρφωτή κεφαλιά του Μπαζίνσκι, μετά από εκτέλεση φάουλ του Νεμπεγλέρα, πέρασε πάνω από τα δοκάρια του Σάχα. Στο 57' ήταν η στιγμή για την ΑΕΚ να απειλήσει με τον Δέλλα να χάνει τεράστια διπλή ευκαιρία, με την μπάλα να βρίσκει στην αρχή στο δεξί κάθετο δοκάρι του Ιτάνζ. Τρία λεπτά αργότερα, ο Μανωλάς με εξαιρετική προβολή έσωσε την εστία της ομάδας του, απομακρύνοντας το δυνατό σουτ του Τάτου. Οι Ενωσίτες ,που είχαν πλέον αποκτήσει τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού σημείωσαν το 2-0 στο 78' με γκολ του Μπαχά, το οποίο ήταν και το πρώτο που πέτυχε με τη φανέλα της ΑΕΚ, με δυνατό σουτ από το ύψος του πέναλτι, ενώ στο 85' "σφράγισαν" τη νίκη με πλασέ του Καφέ, που είχε μπει ως αλλαγή στο 70' στη θέση του Μπλάνκο.
 
Με την συμπλήρωση του 90λέπτου ο τέταρτος διαιτητής έδωσε εννέα λεπτά καθυστερήσεων, ωστόσο μόνο τα τρία πρώτα λεπτά πρόλαβαν να κρατηθούν, καθώς στο 93' ο Τάσος Κάκος, σφύριξε τη λήξη της αναμέτρησης θέλοντας να προστατέψει τους παίκτες από τους οπαδούς της τυπικά φιλοξενούμενης "Ένωσης",που είχαν εισβάλει αρκετά λεπτά πριν στον αγωνιστικό χώρο. Κάπου εκεί τα πράγματα άρχισαν να ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο, καθώς οι οπαδοί άρχισαν να κατευθύνονται απειλητικά προς τους παίκτες του Ατρομήτου, εκτοξεύοντας μάλιστα φωτοβολίδες στην κερκίδα όπου φιλοξενούνταν οι οικογένειές τους. Στο σημείο μάλιστα αυτό, οι ποδοσφαιριστές ανέλαβαν  χρέη αστυνομικών προσπαθώντας να προστατεύσουν τους δικούς τους ανθρώπους, μια και τα ματ ήταν για άλλη μια φορά απλοί παρατηρητές, με συνέπεια να έρθουν σε έντονους διαπλυκτισμούς ακόμα και στα χέρια με τους διάφορους ανεγκέφαλους.






Μετά την απονομή των αναμνηστικών μεταλλίων στους δύο φιναλίστ, έπειτα από αρκετή καθυστέρηση και αφού είχαν ηρεμήσει πλέον τα "πνεύματα" με επέμβαση της αστυνομίας, η ΑΕΚ με τους τρεις αρχηγούς της, Νίκο Λυμπερόπουλο, Τραϊανό Δέλλα και Παντελή Καφέ, σήκωσε το πολυπόθητο τρόπαιο και σκόρπισε ξανά χαρά στους χιλιάδες οπαδούς της, δίνοντας παράλληλα το μήνυμα, ότι παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα, μπορεί να σταθεί στα πόδια της και να συνεχίσει να πετυχαίνει τους στόχους της.

Ατρόμητος: Ιτάνζ, Νάστος, Μπαζίντσκι, Νεμπεγλέρας, Καμαρά(Σαμπού 89'), Αναστασάκος, Σφακιανάκης, Σαγκανόφσκι(66' Μπρίτο), Τάτος, Ολιβέιρα(82' Σαρμιέντο), Σκόνδρας

ΑΕΚ: Σάχα, Μανωλάς, Δέλλας, Μάκος, Καράμπελας, Μπλάνκο(70' Καφές), Λαγός, Ντιόπ, Γεωργέας, Σκόκο(33' Μπαχά), Λυμπερόπουλος





                 Δώνης: "Κάλπικος τίτλος"

Σε δηλώσεις με πολύ σκληρή γλώσσα προέβησαν κατά τη διάρκεια των απονομών τόσο ο πρόεδρος της ΠΑΕ Ατρόμητος Γιώργος Σπανός, όσο και ο τεχνικός των "κυανόλευκων", Γιώργος Δώνης, ο οποίος δήλωσε σχετικά: "Ήταν ένα έργο στημένο και σκηνοθετημένο. Είναι αθλιότητα να βλέπεις τπυς ποδοσφαιριστές να τρέχουν να σώσουν τις οικογένειές τους... Το ελληνικό κράτος είναι μπουρδέλο. Όταν το αουτσάιντερ μένει πίσω με γκολ δυο μέτρα οφσάιντ δεν έχεις τίποτα άλλο να πεις. Η ΑΕΚ πήρε έναν κάλπικο τίτλο".

                                                Το καλό πράγμα αργεί...

Μπορεί ο Νίκος Λυμπερόπουλος να έχει κάνει πολλά χιλιόμετρα στα γήπεδα, να έχει φτάσει αρκετές φορές στην πηγή μην κατορθώνοντας να πιει νερό, ωστόσο στα 35 του πια χρόνια ευτύχησε να κατακτήσει τον πρώτο τίτλο της πολυετής καριέρας του. Ο παίκτης με τον αριθμό 33 που κατόρθωσε ακόμη να σκοράρει το πρώτο γκολ της ομάδας του στο σημερινό αγώνα, τιμήθηκε μετά τη λήξη ως ο πολυτιμότερος παίκτης της αναμέτρησης. Η συμμετοχή αυτή του "Λύμπε" ήταν η τέταρτη σε τελικό, καθώς είχε δύο αγωνιζόμενος με τη φανέλα του Παναθηναϊκού, και πιο πρόσφατη αυτή του 2009 πάλι με την ΑΕΚ, και αντίπαλο τον Ολυμπιακό σε εκείνο το αξέχαστο 15-14 στα πέναλτι(3-3 κανονική διάρκεια, 4-4 παράταση).





*Ο Παντελής Καφές "έγραψε" τη δική του ιστορία στο θεσμό κατακτώντας το Κύπελλο με τρεις διαφορετικές ομάδες: ΠΑΟΚ, Ολυμπιακό και ΑΕΚ.

*Ο Τάσος Κάκος, ο οποίος εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο συνοδευόμενος από τους δυο γιους του, αποφάσισε να δωρίσει το μισθό του από το παιχνίδι αυτό στο "Παιδικό Χωριό SOS". Μάλιστα, αυτός ήταν και ο τρίτος τελικός που διηύθυνε ο Έλληνας ρέφερι.

*Ο Ατρόμητος αγωνίστηκε καθόλη τη διάρκεια της αναμέτρησης με έξι Έλληνες ποδοσφαιριστές, ενώ η ΑΕΚ, μετά την αντικατάσταση του Μπλάνκο από τον Καφέ, με επτά. Αυτό αποτελεί ένα θετικό στοιχείο, καθώς το να αγωνίζονται τη σήμερον ημέρα οι ομάδες με περισσότερους Έλληνες στη σύνθεσή τους είναι ένα σπάνιο φαινόμενο στις μεγάλες κατηγορίες, και ιδιαίτερα στη Σουπερλίγκα.